دکتر پاسچر

تناسب اندام چیست؟
تاکنون تعاریف متعددی از واژه و مفهوم تناسب اندام ارائه شده است. اما، ساده‌ترین تعریف تناسب اندام همانگونه که از معنی تحت الفظی آن بر می‌آید، به معنای یک نمود بیرونی از تناسب و سلامت بدن انسان است؛ به گونه‌ای که، علاوه بر ظاهر زیبا و تاثیرات مثبت روانی آن، به حفظ سلامتی و پیشگیری از بروز بسیاری از بیماری‌ها کمک کند. ولی سوال اصلی این است که اولین گام بهینه جهت رسیدن به تناسب اندام به صورت پایدار چیست؟
آن‌گونه که واضح است، بدن متشکل از مجموعه‌ای از اعصاب، عروق، مفاصل، رباط، عضلات، استخوان و دیگر بافت‌های همبند بوده که کارکرد و ارتباط درست آن‌ها تناسب اندام با تعاریف عنوان شده را محقق می‌سازد.
پس اگر از تناسب اندام سخن می‌گوییم، هدف ظاهر و کارکرد متناسب ارگان‌های داخلی با سیستم اسکلتی-عضلانی است. لذا، جهت دستیابی به شرایط ایده‌آل یا حداقل بهینه در تناسب اندام، می‌بایست اطلاعات مرتبط با شرایط فعلی بخش‌های یاد شده، شرایط ایده‌آل مد نظر، سنجه‌ها و ابزارهای اندازه‌گیری را داشته باشیم.
به‌طور معمول در مقالات با موضوع ارزیابی اولیه سلامت، بیشتر تیپ‌های بدنی با هدف درصدبندی چربی، عضلات و استخوان مورد توجه قرار می‌گیرند. لذا با توجه به موارد عنوان شده در خصوص تناسب اندام، می‌بایست وضعیت سیستم اسکلتی-عضلانی، مفاصل و دیگر ارگان‌های داخل بدن از نظر ظاهری و کارکردی مورد بررسی قرار گیرند. در این مقاله قصد داریم از ضرورت ارزیابی اولیه سیستم اسکلتی-عضلانی و مفاصل به منظور رسیدن به تناسب اندام پایدار و مباحثی که در این خصوص کمتر به آن پرداخته شده است، مطالبی را عنوان کنیم. نخست، انواع وضعیت بدنی و تاثیر آن‌ها بر سلامت را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

وضعیت بدنی ایده‌آل و مطلوب
وضعیت بدنی ایده‌آل برای هر شخص به بیان ساده، حالتی است که مفاصل به گونه‌ای در امتداد هم قرار گیرند که مجموع نیروهای وارد شده به آن‌ها صفر شده و متعادل‌ترین شکل خود را داشته باشند. در این صورت ساختار قامتی، متناسب‌ترین حالت خود را خواهد داشت.
از طرفی می‌دانیم که عوامل متعددی همچون خستگی، بیماری، حالات روانی، عادات فردی، فرهنگ و نژاد در شکل‌گیری وضعیت بدنی تاثیرگذار هستند. به طورکلی، عوامل تاثیرگذار بر وضعیت بدنی را می‌توان به دو دسته عوامل مادرزادی (وراثتی) و اکتسابی (محیطی) تقسیم‌بندی کرد. برخی از این عوامل، وضعیت بدنی را به طور مقطعی تحت تاثیر قرار می‌دهند و برخی دیگر دارای اثرات دائمی بر وضعیت بدنی می‌باشند.
با توجه به اثرگذاری عوامل فوق بر وضعیت بدنی انسان در طول زندگی، دستیابی به وضعیت بدنی ایده‌آل بسیار مشکل بوده و کمتر افرادی را می‌توان یافت که وضعیت بدنی ایده‌آلی داشته باشند. به همین دلیل، ضروری است تا تعریف دیگری ارائه شود که با وضعیت بدنی اغلب افراد مطابقت داشته باشد. لذا تعریف دیگری تحت عنوان وضعیت بدنی بهینه که در آن متناسب با شرایط هر شخص، مفاصل در بهترین حالت ممکن در امتداد هم قرار می‌گیرند، مورد توجه قرار گرفته است. در این حالت، اگرچه مجموع نیروهای وارده به مفاصل صفر نیست؛ ولی، کمترین میزان فشار به مفاصل و نقاط آناتومیکی همچون رباط‌ها، کپسول‌های مفصلی و عضلات وارد می‌شود. با توجه به اینکه وضعیت بدنی بهینه نزدیک‌ترین حالت به وضعیت بدنی ایده‌آل است، می‌توان از آن به‌عنوان وضعیت بدنی مطلوب نیز یاد کرد. وضعیت بدنی مطلوب، مستلزم داشتن عضلاتی با انعطلاف پذیری و قدرت مناسب، مفاصلی با دامنه حرکتی طبیعی و داشتن تعادل عضلانی در اطراف ستون فقرات است. به‌طورکلی، حداکثر کارآیی، حداقل مصرف انرژی و بهترین شرایط بیومکانیکی، مختص وضعیت بدنی مطلوب است که از سلامت و ظاهری متناسب برخوردار است. وضعیت بدنی مطلوب، به‌دلیل نیاز حداقلی در فعالیت عضلانی جهت نگهداری بدن و خنثی کردن نیروهای برهم زننده تعادل، باعث بهبودی در اجرای حرکات می‌شود. فشارهای غیر طبیعی وارد شده بر مفاصل و بافت‌های نرم نیز در وضعیت بدنی مطلوب، کاهش یافته که میزان آسیب‌پذیری را به حداقل می‌رساند.
در مقابل وضعیت بدنی ایده‌آل، وضعیت بدنی بد (یا ضعیف) را داریم. وضعیت بدنی ضعیف، حالتی است که در آن اجزای بدن از خط مرجع (راستای مطلوب) فاصله گرفته و هر چه میزان این انحراف بیشتر باشد شدت ناهنجاری بیشتر و وضعیت بدنی ضعیف‌تر خواهد شد. وضعیت بدنی ضعیف، اغلب منجر به بروز افسردگی، عدم اعتماد به نفس و خستگی در فرد می‌شود. لازم به توضیح است وضعیت بدنی ضعیف لزوما نشان دهنده بیماری نیست؛ اما، باید توجه داشت که وضعیت بدنی ضعیف یا نامطلوب در طولانی مدت عوارض متعددی را به همراه خواهد داشت که می‌توان به بروز درد، افزایش یا کاهش دامنه حرکتی در مفاصل، کاهش انعطاف پذیری در عضلات و بافت‌های نرم، کوتاهی و چسبندگی عضلات، عدم تعادل عضلانی، تغییر بیومکانیکی مفاصل، کاهش توانایی‌های فیزیولوژیکی، شلی رباط‌ها، تغییر حس‌های سطحی و عمقی، محدودیت‌های عملکردی و ایجاد الگو‌های وضعیتی و حرکتی جبرانی اشاره نمود. وضعیت بدنی ضعیف، باعث ایجاد نیروهای کششی-فشاری غیر متعارف بر عضلات، استخوان‌های مفاصل، کپسول‌های مفصلی و رباط‌ها می‌شود که در طولانی مدت باعث بروز ناهنجاری‌های سیستم اسکلتی-عضلانی در فرد می‌گردد.

تاثیر وضعیت بدنی بر سیستم اسکلتی-عضلانی
انحراف وضعیت بدنی به دلیل راستای نامناسب در بخش‌های مختلف بدن ایجاد می‌شود که این پدیده را ناهنجاری می‌نامند. در واقع، هرگونه انحراف از راستای مطلوب که سبب اعمال نیروهای غیرطبیعی بر بخش‌های مختلف بدن شود را انحراف وضعیتی یا ناهنجاری می‌نامند.
ناهنجاری‌های به‌وجود آمده، مشکلاتی را برای سیستم اسکلتی-عضلانی ایجاد می‌کنند.
سیستم اسکلتی-عضلانی شامل استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، رباط‌ها، زردپی و سایر بافت‌های همبند می‌شود که همگی دارای عصب بوده و به محرک‌های دردزا پاسخ می‌دهند. ورود نیرو یا بارهای مکانیکی (اضافه ‌بار) بر ساختارهای حساس به درد - همچون کشیدگی رباط‌ها، کپسول مفصلی، عضله و زردپی - منجر به احساس درد می‌گردد. این نوع دردهای ناشی از محرک‌های مکانیکی (اضافه بار)، غالبا بدون وجود وضعیت‌های التهابی بروز می‌کنند و لازم به ذکر است در این حالت اختلالات پاتولوژیک وجود ندارد. اما، باید توجه داشت که وجود یک اختلالات مکانیکال (اختلالات ساختاری) در طولانی مدت می‌تواند سبب بروز علائم التهابی حاد و ایجاد درد گردد. حذف یا کاهش فشار مکانیکی (اضافه بار) وارده بر بافت احساس، درد را کاهش می‌دهد. وضعیت‌های بدنی پیوسته و طولانی مدت مانند نشستن پشت میز رایانه، بازی با گوشی همراه و انجام حرکات تکراری، نیاز به فعالیت عضلات ثبات‌دهنده دارد تا بدن را در برابر نیرو‌های وارد شده حمایت کنند. حرکات تکراری یا ماندن در یک وضعیت برای مدت زمان طولانی، باعث درگیری عضلاتی شده که می‌توانند فشار وارده را کنترل کنند. در این حالت هرگاه عضلات خسته شوند، اضافه بار وارد بر ساختارهای غیرفعال که عهده‌دار حمایت مفاصل در دامنه‌های انتهایی هستند، افزایش می‌یابد. اگر فشارهای مکانیکی (اضافه بار)، از حد توانایی حمایتی بافت فراتر رود، باعث آسیب به بافت‌ها می‌‍‌شود. در ادامه، اگر بافت آسیب دیده به اندازه کافی ترمیم نشود، منجر به عارضه همراه با درد و التهاب شده و عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بدون اینکه یک آسیب مشخص ایجاد شده باشد.

پیشگیری و مدیریت ناهنجاری‌های سیستم اسکلتی-عضلانی
قبل از بروز هرگونه ناهنجاری، وجود عادات وضعیتی صحیح جهت پیشگیری از بروز درد و اختلالات عملکردی وضعیتی ضروری است. در کودکان، عادات وضعیتی صحیح از آن جهت مهم است که اعمال فشارهای غیرطبیعی به ساختارهای جسمانی، روند رشد طبیعی را مختل نموده و مانع از تغییرات تطابقی در استخوان‌ها، عضلات و بافت‌های نرم می‌گردد.

واکنش زنجیره حرکتی
این عقیده که مفاصل مختلف بدن در یک زنجیره حرکتی عمل می‌کنند، مفهوم مهمی است که در هنگام ارزیابی وضعیت بدنی و شناسایی علت یا علل یک انحراف وضعیتی خاص، باید مد نظر قرار گیرد.
اختلال در بافت‌های نرم یا ناهنجاری‌های اسکلتی در یک بخش به عنوان قسمتی از یک زنجیره حرکتی، می‌تواند بر مفاصل و بافت‌های نرم تاثیر گذاشته و باعث بروز انحراف وضعیتی خاص شود. در چنین شرایطی، بدن سعی می‌کند این انحراف را جبران کند. وضعیت‌های جبرانی حین انجام الگوهای حرکتی، فشارهای مفصلی زیادی را ایجاد می‌کند که یکی از علت‌های اصلی عدم موفقیت‌های ورزشی و آسیب‌های ورزشی می‌باشد.

اختلالات پاسچرال و ناهنجاری‌های اسکلتی-عضلانی
بیماری‌های اسکلتی-عضلاتی، طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها در حیطه پزشکی را شامل می‌شوند که دلایل و ریسک فاکتورهای متعددی در ایجاد آن‌ها موثر است. از جمله این دلایل بیماری‌های عفونی، بیماری‌های التهابی، مشکلات ارتوپدی، اختلالات روماتولوژیک (Rheumatological disorders)، بیماری‌های متابولیک (Metabolic syndrome) و... می‌باشند که بیماری‌های اسکلتی-عضلانی به عنوان یکی از عوارض جانبی آن‌ها بروز پیدا می‌کند. دسته مهمی از عوامل ایجاد یا تشدید کننده بیماری‌های اسکلتی-عضلانی، اختلالات پاسچرال می‌باشند.

طبق تعریف، پاسچر عبارت است از چگونگی وضعیت و موقعیت قسمت‌های مختلف بدن با یکدیگر در حالت‌های ثابت و یا متحرک که بدون تمایل به ایجاد ناهنجاری و با حداقل مصرف انرژی موجب کارکرد بهتر و مناسب‌تر فرد می‌گردد.
شایع‌ترین اختلالات پاسچرال شامل:
سربه جلو (Head forward)
پشت گردی (Hyper Kyphosis)
انحراف ستون فقرات (Scoliosis)
گودی بیش از حد کمر (Hyper Lordosis)
زانوی ضربدری (Genu Valgum)
زانوی پرانتزی (Genu Varum)
کف پای صاف (Flat Feet)
کف پای گود (High Arch)
و .... بوده که در صورت عدم توجه به تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، موجب تغییرات ساختاری می‌شوند.
بررسی ضعف و کوتاهی عضلانی، قدم اول در تشخیص ناهنجاری‌ها می‌باشد که به واسطه زندگی کم‌تحرک و عدم رعایت وضعیت بدنی مناسب در حین کار و یا نشستن و ... ایجاد می‌شوند. لذا در گام اول، درمانگران مورد تایید در زمان بررسی اختلالات پاسچرال، ابتدا ضعف یا کوتاهی عضلات را بررسی می‌کنند. در صورتی‌که، عوامل ذکر شده فاکتور اصلی باشند، تجویز برنامه ورزش درمانی (حرکات اصلاحی) به منظور ایجاد انعطاف‌پذیری، قدرت و استقامت کافی در عضلات در دستور کار قرار می‌گیرد که در نهایت اصلاح ساختار پاسچرال در حالت ایستا و پویا را ممکن می‌سازد. لازم به توضیح است، آموزش نقش بسیار اساسی در افرادی که ناهنجاری دارند داشته و می‌توان با انجام اصولی، تکرار و تمرین طولانی مدت این ورزش‌ها زیر نظر درمانگران و رعایت نکات پیشگیرانه، بسیاری از اختلالات پاسچرال را کنترل یا برطرف کرد.

تغییرات وضعیت بدنی
اگر یک نوزاد تازه متولد شده، یک کودک خردسال، نوجوان، جوان، بزرگسال یا فردی سالمند را در نظر بگیریم؛ هر یک، وضعیت‌های بدنی متفاوتی را دارند. وضعیت بدنی انسان، متناسب با افزایش سن و روند رشد جسمانی، تغییرات منظمی دارد.

وضعیت بدنی در کودکان
وضعیت بدنی در کودکان دارای ویژگی‌هایی است که ارتباط مستقیمی با ویژگی‌های رشد و عوامل فیزیولوژیکی دارد. این ویژگی‌های وضعیتی، در سنین مختلف متفاوت بوده و برای شناسایی وضعیت‌های بدنی مطلوب یا نامطلوب در کودکان، بسیار حائز اهمیت است. بسیاری از این مشخصه‌های وضعیتی، متناسب با کسب برخی از توانایی‌های عملکردی و حرکتی در کودکان توسعه می‌یابد.
در واقع اغلب تفاوت‌های وضعیتی (پاسچرال) بین افراد بزرگسال و کودکان در حال رشد، به دلیل آن است که از زمان تولد تا دوران بلوغ، دستگاه‌های مختلف بدن با سرعت‌های متفاوتی رشد می‌کنند و تفاوت‌هایی در ظرفیت‌های فیزیولوژیکی افراد در سنین مختلف به وجود می‌آورند. در برخی دوره‌های رشد - عدم تطابق در تکامل دستگاه‌های مختلف بدن - وضعیت‌های بدنی خاصی را به وجود می‌آورند که گاهی با معیارهای وضعیت بدنی مطلوب فاصله دارند. بنابراین، بررسی عوامل موثر بر تکامل وضعیت بدنی و پیشگیری از ایجاد اختلالات وضعیتی پایدار در دوران رشد، حائز اهمیت است. لذا علی‌رغم وجود برخی محدودیت‌ها، باید ارزیابی‌های دوره‌ای در مورد وضعیت بدنی کودکان انجام شود. ضروری است عوامل محیطی (بازی، فعالیت بدنی، تغذیه...) در این فرآیند به بهترین شکل ممکن در نظر گرفته شوند.

ارزیابی وضعیت بدنی
با توجه به اینکه ارزیابی وضعیت بدنی با هدف شناسایی و تشخیص انحرافات و ناهنجاری‌های وضعیتی و کسب اطلاعاتی در ارتباط با علل درد، ناکارآمدی و راستای نامناسب جسمانی انجام می شود، به عنوان یکی از شاخص‌های اصلی جهت ارزیابی سلامت عمومی افراد مورد توجه قرار گرفته است.
از آنجایی که ارزیابی وضعیت بدنی نیاز به مکان‌یابی نقاط آناتومیکی دارد، این کار به دلیل حساسیت بسیار بالا باید توسط متخصصین رادیولوژی، فیزیوتراپی یا دکتری آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی انجام شود.
در غیر اینصورت حداقل خطا در تشخیص توسط افراد غیر متخصص می تواند باعث خطای فاحش در ارائه راهکارهای درمانی شود.

ارزیابی وضعیت بدنی کودکان
ارزیابی و تشخیص اختلالات وضعیت بدنی کودکان در حال رشد، اهمیت زیادی داشته و بررسی علل عدم انطباق وضعیت بدنی کودکان با وضعیت بدنی مطلوب دوران بزرگسالی نیز حائز اهمیت است.
تغییرات کلی وضعیت بدنی در کودکان در سنین تقریبا مشخصی رخ می‌دهد که معمولا در پایان دوران کودکی اولیه (حدود 6 سالگی) و در دوره‌های جهش رشدی (حدود 11 الی 13 سالگی) است. انحرافات وضعیتی که در بخش‌های خاصی از بدن و در سنین خاصی رخ می‌دهد، نباید از نظر دور بمانند و در صورت پایدار بودن این انحرافات باید مورد توجه ویژه قرار گیرند. تشخیص انحرافات وضعیتی تکاملی در کودک با هدف پیشگیری از تبدیل آن به یک اختلال وضعیتی پایدار، باید با استفاده از سیستم هوشمند و ارزیابی‌های مکرر و دوره‌ای، متناسب با سن و ویژگی‌های رشدی کودک انجام گردد. در صورتی که انحرافات وضعیتی کودکان متناسب با افزایش سن بیشتر شود، باید از ملاحظات و برنامه تخصصی ورزش درمانی، روش های اصلاحی و پیشگیرانه استفاده گردد. همچنین، با مشاهده هر گونه اختلال وضعیتی شدید در هر سن باید به‌طور ویژه به آن توجه کرد.

اصول ارزیابی وضعیت بدنی
ارزیابی وضعیت بدنی در موقعیت‌های مختلفی انجام می‌پذیرد. بنابراین، هنگام ارزیابی افراد باید لباس زیر به تن داشته و بدون کفش باشند تا حالت طبیعی قرار گرفتن آن‌ها بررسی شود. لازم به توضیح است که آنالیز بدن با عکس‌های ساده انجام می‌شود؛ ولی، قابل اعتماد نیستند چون در این نرم افزارها عکس‌های واقعی بدن ذخیره شده و حریم شخصی افراد به هیچ عنوان رعایت نمی‌گردد. لذا حتما قبل از انجام ارزیابی، این موارد را به دقت بررسی نمائید تا مورد سواستفاده قرار نگیرید. با بررسی و جستجو بیشتر، نرم افزارها یا روش‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند بدون ذخیره تصاویر بدنی شما اقدام به ارزیابی بدنتان کنند که در ادامه روش‌های مختلف ارزیابی وضعیت بدنی را معرفی می‌نمایم.

روش‌های ارزیابی وضعیت بدنی
به‌منظور ارزیابی وضعیت بدنی، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. درحقیقت، روش‌های مختلف ارزیابی وضعیت بدنی به صورت‌ زیر مورد بررسی قرار داد:
1 - ارزیابی مشاهده ای وضعیت بدنی (مانند صفحه شاغولی، پرسشنامه‌های تصویری ناهنجاری‌های سیستم اسکلتی- عضلانی)
2 - معاینات جسمانی
3 - آزمون‌های عضلانی
4 - ارزیابی طول عضلات
5 - ارزیابی قدرت عضلات
6 - ارزیابی الگوهای حرکتی
7 - ارزیابی‌های بالینی وضعیت بدنی در این روش‌ها به‌طور معمول در صفحات مختلف، وضعیت بدنی را مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌دهند.

ورزش یک داروست
اخیرا مقالات متعددی در خصوص این مطلب که ورزش یک دارو است، براساس آخرین تحقیقات انجام شده در آمریکا به رشته تحریر درآمده است. علی‌رغم درستی این مطلب، ممکن است به‌دلیل عدم رعایت ضرورت‌های عنوان شده در خصوص لزوم انجام ارزیابی اولیه وضعیت فعلی هر شخص، به منظور رسیدن به وضعیت مطلوب نه تنها منتج به نتیجه اثر بخش در جهت تناسب اندام و سلامتی نشود؛ بلکه، عوارضی بعضاً جبران‌ناپذیر برای مراجعین به همراه داشته باشد. چراکه، در صورت وجود شرایط نامطلوب در هر بخش از بدن مراجع، می‌بایست برنامه ورزشی اثر بخش به صورت شخصی‌سازی شده توسط متخصص زمینه مورد نظر و متفاوت از تمرینات باشگاهی به‌منظور اصلاح ناهنجاری یا اختلال عملکرد موجود، طراحی شود. این موضوع به ویژه در اختلالات پاسچرال از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

سخن آخر
ناهنجاری‌های اسکلتی-عضلانی از گسترده‌ترین مشکلات دوران کودکی محسوب می‌شود. با توجه به توضیحات عنوان شده در خصوص اهمیت سلامت سیستم اسکلتی‌-عضلانی، مطالعات انجام شده در داخل و خارج نشان می‌دهد شیوع و بار ناهنجاری‌ها از سال 1370 رو به افزایش بوده و بعد و از سال 1391 به شدت روند افزایشی را در پیش گرفته تا جایی که طی آخرین تحقیقات سازمان بهداشت جهانی در سال 1400 تقریبا یک میلیارد و هفتصد میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری‌های اسکلتی-عضلانی مبتلا هستند. بررسی مطالعات انجام گرفته در این زمینه در ایران نشان می‌دهد که میزان شیوع ناهنجاری‌های اسکلتی-عضلانی در کشور بسیار بالاست و تحقیقات مورد بررسی وضعیت بدنی دانش آموزان نشان داد 68/80 (هشتاد/ شصت و هشت) درصد از دختران و پسران دارای ناهنجاری هستند.
بنابراین ضرورت ارزیابی جهت تشخیص و درمان به موقع ناهنجاری‌ها، بیش از پیش اهمیت دارد. ولی در عمل یکسان بودن فرآیند و هزینه‌های اولیه تشخیص و درمان در حالت‌های مختلف ناهنجاری، چه با هدف تشخیص و پیشگیری و چه با هدف کنترل و درمان، باعث کاهش مراجعات با هدف پیشگیری شده است و نتیجه آن افزایش بیماری‌های مرتبط و افزایش هزینه‌های درمانی را در پی داشته است. با توجه به توضیحات عنوان شده، ضرورت دارد یک ساختار مقرون به صرفه از نظر زمانی و مالی برای مراجعاتی که با هدف ارزیابی دوره ای و پیشگیری انجام می‌شود، طراحی گردد. خبر خوب این است که مجموعه دکتر پاسچر، به پشتوانه متخصصین مجرب خود متشکل از درمانگران حوزه ارتوپدی، فیزیوتراپی، کینزیوتراپی و علوم ورزشی اقدام به طراحی و تولید یک اپلیکیشن کارآمد با بهره‌گیری از فناوری هوش مصنوعی به منظور تسهیل و بهینه‌سازی روند ارزیابی اولیه و دوره‌ای سلامت سیستم اسکلتی-عضلانی نموده است. بخش ارزیابی مشاهده‌ای این اپلیکیشن، کاملا به صورت رایگان می‌باشد. هم‌اکنون می‌توانید از طریق لینک‌های زیر نسبت به نصب و راه‌اندازی اپلیکیشن اقدام نموده و اولین ارزیابی رایگان خود را دریافت نمائید.